Os pementos de Padrón (Herbón), cos de Arnoia, son os máis afamados de Galicia.

Estes pementos que se recollen en Santa María de Herbón, Padrón, e nas beiras do Ulla, son pequenos, verdes, remangados, nachos e de sabor exquisito. De cando en vez un deles sae picante e proe, deica o ponto de que non se xulga falla de etiqueta deixalo da boca no prato. Pero sen ese dez por cento de pementos picóns, os pementos de Padrón perderían a gracia que os fai feiticeiros.

Cando crecen xa son máis longos e picudos. Tamén medra o tanto por cento de picantes, e deixándoos na planta chegan a seren bermellos.

A mellor maneira de comelos é fritidos. Coma “tapa” se atopan na súa época nos bares, e se collen polo rabo para levalos á boca, tendo a man a taza co viño polo que poida pasar.

Nas casas e nos restaurantes, tamén fritidos os pementos, son unha goarnición de peixes e carnes, ou forman parte do xantar, normalmente en empanada, con berberechos, con liscas de cerdo curado ou cocido, e co que a imaxinación da cociñeira queira acompañalos.

Anque algúns presumen delo, niguén sabe o pemento que pica ou o que non, e cando novas as plantas, se levan a criar a terras alleas a súa orixe, perden parte do seu sabor e proen moitos máis.